Geçtiğimiz günlerde Beykoz Su Şilebi'nin arşivini bilmediğim üç tane fotoğrafını paylaşmıştım. Bir tanesinin sahibi ortaya çıktı. Burgazadamızın en eskilerinden Sevgili Deniz Savaşkan'a aitmiş. Hikayenin devamını kendisinden dinleyelim.
Bizim evin (İndos No 9) önündeki sahilde oturuyorum (soldaki) ve öbürü de arkadaşım Erol. Beni ziyarete gelmişti o gün! 6 numara sahil halka açılmadan önce bizim evin önünde özel sahilimiz vardı. Beykoz tankeri, bizim evin dört ev ilerisinde boş bir arsa vardır oranın önünde demirlerdi ve o boşluktan yukarı hortum çıkardı. Tüm İndos evleri bu sayede sarnıçlarını doldururlardı. Ayda bir kez gelirdi gemi İndos tarafına. Dolaysıyla su çok kıymetliydi o zamanlar. Asla boşa akıtılmazdı.
Not: Bahsedilen boş arsa yokuşu çıktıktan sonra karşınıza çıkan eğri çam’dan sonraki boşluk...halâ var...merak edenler için yazılarımla ilişkilendirdiğim haritada fotoğrafta oturdukları iskelenin konumu işaretledim. Şilebin konumuna göre dört ev sonraki boş arsanın neresi olduğunu rahatlıkla görebilirsiniz.
Malesef fotoğrafın aslı şimdilik kayıplarda. Bu hikayeden kendi adıma iki ders çıkarıyorum. Birincisi dijital arşivin ve paylaşımın önemi. İyi ki facebook arkeoloji kazılarım sırasında bu fotoğrafı bir köşeye kaydetmişim. İkincisi ise suyu boşa akıtmamız gerektiği. Böyle harcamaya devam edersek yukarda anlatılan zamanlara yakın gelecekte geri dönebiliriz. Bireysel olarak yapabileceklerimiz kısıtlı da olsa harekete geçmek isteyenlere naçizane iki tavsiyem; https://www.yarininsuyu.com/ ve 25 Litre belgeseli.